Enigma

Un amor impossibile

...

...o quasi!

Pro illes qui vole experientiar un amor tanto complicate, vide le sito del senior Hanayama.

Le electiones municipal in Helsinki

Io imagina que mi lectores poterea esser enoiate per le presentia de tante messages de mal-politica italian; infortunatemente quando io vide o lege super le situation politic e social italian io deveni depresse e ha un besonio incontrollabile de condivider mi sufferentia con alteres. Plus seriemente, le ration es que le maxime parte del personas qui vive in Italia e recipe le “information” del jornales e del television es victimas del manipolation del notitias, e recipe historias false o partial — e usque quando illes va cercar le information in internet, ille non mesmo pote suspectar quanto lor information es corrumpite. Alora io senti le deber de assumer le rolo de incorruptor, e diffunde le information alternative.

Ma io comprende le enoiamento que iste messages de politica italian produce, e alora, pro variar, io va parlar un poco del politica finlandese. Non del chronica del politica finlandese, que io ignora, ma solmente de un facto de actualitate: le electiones municipal in Helsinki. Illos essera le dominca veniente, ma jam desde alicun septimanas le campania electoral es fortemente presente in le citate: manifestos, distribution de foliettos a cata cruciata de stratas, etiquettas sur le sedes del autobuses, kiosques de politicos e del partitos.

Con mi surprisa, io anque recipeva le invito a votar: tote le citatanos del Union Europee qui esseva registrate como residentes in Helsinki al initio de septembre, ha derecto de votar. Le problema es que le maxime parte del politicos ha lor sito internet (o blog) solmente in finnese o svedese, e non in interlingua o un altere lingua que io pote comprender. Io sublinea un inciso: le candidatos es 995 (le sedes disponibile essera 85), e le major parte de illes ha un sito internet o un blog (benque non in interlingua, ma non totes pote esser perfecte), e in multe casos distribue personalmente lor foliettos in le stratas. Inciso a parte, io non crede que il esseva un bon idea permitter le voto al estranieros: un ration es que multes non comprende le finnese e lor selection del canditatos es de consequentia limitate a illes qui communica in anglese interlingua, qui in alicun casos es consciente del situation e profita de illo; le secunde ration, e forsan le plus importante, es que multe de iste estranieros se trova in Helsinki solmente temporaneemente, pro non plus que un anno o duo, e non habera le possibilitate de saper que face le personas que illes ha eligite, e non habera le chance de haber un secunde election in alicun annos: il manca alora le prime medio de controlo del politica, perque on elige un persona e postea on perde le contacto. Ergo il es possibile que un politico se comporta multo mal durante su carga in le concilio de Helsinki e in quatro annos, quando il habera nove electiones, ille essera ancora eligite per altere estranieros qui nihil sape de su passato. E in omne caso, les qui le ha eligite e ha lassate le pais, non plus pote contestar su operato.

Io ha decidite de votar, e debe regratiar (o culpar) le sito www.vaalikone.fi (= machina de election), que offere un servicio multo utile: on debe responder a 20 questiones a responsa multiple (in thema de politica local), pressar un button, e postea le sito crea un lista del candidatos que ha ideas plus simile al tue. Isto functiona perque le sito ha demandate le mesme 20 questiones a cata candidato, recordate lor responsas in un base de datos, e quando tu selige tu responsas, illos es comparate con les de omne canditato, e un indice de similaritate es calculate. Alora, io debeva traducer solmente 20 questiones (e lor possibile responsas) pro trovar le candidato que io ha seligite: un senior corean de circa 60 annos de etate, que es maestro de Taekwondo.

Passaparola del 20 octobre

Como promittite, ecce le passaparola septimanal. Pro illes qui ha ancora plus interesse (e tempore), io recommenda reguardar le registration del presentation del libro “Il ritorno del principe” (le retorno del principe), scribite per le magistrato Roberto Scarpinato e le jornalista Saverio Lodato. Le video del presentation es multo longe, ma fortunatemente il es possibile ascoltar le interventos del diverse relatores singularmente. Totes es multo interessante, ma in particular modo io ha appreciate le prime, per Scarpinato mesme, que anque face comprender le thema (relation inter politica e mafia) e le rationes del libro. Clicca hic pro vider le filmatos.

E nunc, le video de passaparola:

Passaparola!

Passaparola es un rubrica septimanal create per le jornalista investigative Marco Travaglio (pro le anglophonos, vide su biographia hic, e pro le venetos, hic). Mi lectores plus affectionate e de bon memoria, pote probabilemente recognoscer le, post que io jam in passato le “hospitava” in mi blog. In le majo 2008, Travaglio ha create le rubrica Passaparola in su blog: il se tracta de un transmission audiovisive, del durata de circa 20 minutas, in le qual ille parla super un facto de actualitate del politica italian — sovente, illo es un facto que le medios de information traditional o ignora o tracta con multe partialitate. Le transmission es in italiano, e eveni cata lunedi postmeridie como streaming in tempore real ma successivemente pote esser trovate in YouTube, per cercar “travaglio passaparola”

Le rubrica es titulate “passaparola” perque le objectivo es illo de constituer un rete de information alternative inter le citatanos — in Italia non solmente le information de stato, ma quasi le totalitate del medios de information anque private es de facto controlate per le politica, in maniera plus o minus directe. Mi parve contribution a luctar contra iste situation essera le divulgation del serie de Passaparola, si tosto que io los trova in YouTube.

Io probabilemente non va commentar los (ni traducer, isto prenderea troppo de tempore!), ma me limitara a monstrar le video. Ecce lo de iste septimana (le texto es in le sito de Marco Travaglio:

Photos nocturne

Io ha create un album de photos nocturne in le galleria.

Que le luna vos porta un bon nocte!

Retorno al passato

In le mense de Julio, io hospitava pro alicun dies un couchsurfer de Taiwan qui habeva, como me, un passion pro le photographia non solmente digital, ma anque in pellicula. Pro regratiar me pro mi excellente hospitalitate illa me donava un roletto de pellicula diapositive, de optime qualitate, acquirite in Taiwan. Io non usa le photocamera analogic sovente e io non lo portava con me a Sancte Petroburgo, assi que il me necessitava circa un mense e medie pro finir le pellicula.

Como io forsan jam scribeva precedentemente, un del cosas que plus me place del photographia analogic es le facto que le photos non es immediatemente visibile e quando on porta le pellicula al photographo, post plure dies/septimanas/menses, on ha completemente oblidate qual photos esseva in le pellicula, assi on pote haber placente surprisas quando on recipe le photos disveloppate — o anque mal surprisas, in alicun casos. De facto, quando io retornava a casa e poneva le roletto disveloppate in le scanner, io non habeva un placente surprisa: tote le photos esseva blau, e multo obscur. Il esseva como si le verde e le rubie mancava completemente del pellicula! E post que le boteca photographic ubi io vadeva ha un bon reputation, io assumeva que le “culpa” es del pellicula, que probabilemente esseva vetule o esseva corrumpite in alicun maniera.

Io decideva de non preoccupar me de iste pellicula e de non scannerisar lo, ma in le dies sequente le idea me retornava continuemente in le capite, e le unic maniera pro liberar me de iste obsession esseva illo de tentar plure e plure vices de recuperar le photos. Le tentativas non dava bon resultatos, ma al fin io decideva de contentar me de los: benque le colores esseva ancora innatural e multo debile (excepto le blau), al minus le question esseva claudite. Io trovava que alicun photos esseva decente, si convertite in blanc e nigre, durante que pro alicun alteres isto causava un perdita de expressivitate (si on admitte que il habeva ulle).

Le resultato ha un aspecto multo “retro”, illos pare photos prendite al initio del seculo passate... Clicca sur le imagines pro vader al album!

Sito renovate

Iste breve nota es pro tranquilisar le multitude de mi lectores qui, visitante le sito hodie, nota alicun differentias: si, il ha effectivemente alicun cambios!

Io decideva de “mover” le blog a blogger.com, in le senso que ora le paginas del blog es generate per le servicio de blogger.com e publicate in mardy.it. Io ha create un modello de paginas multo simile a lo que io usava precedentemente, assi que le differentia graphic non es enorme (si io empleava plus tempore, io poterea obtener un sito quasi identic — ma perque imitar un sito tanto horribile?). Le differentia principal reguarda supertoto le velocitate de responsa: nunc le paginas es static, assi que le tempore de responsa del servitor deberea esser multo minor. Vamos experimentar...

P.S.: le systema de commentos anque ha cambiate; nunc il deberea esser plus facile lassar commentos, specialmente congratulationes.

Promenada de septembre

Le fin de septimana passate, in compania de Yulia qui veniva a visitar me, io profitava del belle die pro exir del casa. Nos non habeva un plano precise: sia io sia Yulia ha jam visitate tote le locos que on pote visitar con un breve promenada a pedes de mi casa, e anque tote le locos turistic proxime a Helsinki que io cognosce. Alora, nos decideva de vader al station central e prender un traino qualcunque, le prime que partiva, e stoppar al ultime station que se trova in le area urban de Helsinki (de maniera que nos non pagarea le ticket :-) ), e se haberea promenate un poco in le proximitates — que probabilemente non haberea offerite un panorama multo differente del usual, ma le importante esseva mover se.

Le prime traino que partiva esseva directe a Vantaankoski, e le ultime station pro le qual nostre ticket esseva valide esseva Malminkartano; assi nos saliva in le traino e tosto arrivava al destination. Infortunatemente le tempore esseva multo ventose, e quando nos arrivava a Malminkartano le sol habeva disparite sub le nubes, e alicun guttas de pluvia initiava a cader. Nos decideva de promenar se comocunque, e prendeva un sentiero que entrava in le boscos. Pro esser completemente honeste, io debe dicer que normalmente io non me promenarea in un citate — e ancora minus in un bosco! — que io non cognosce sin un mappa o un guida, especialmente si il pluvia e il manca punctos de referimento. Lo que compensava iste difficultates esseva mi filio, le N810, cuje navigator GPS traciava in le schermo le via que nos percurreva; assi il es multo facile retornar al puncto de partentia, simplemente per sequer al inverso le via initial.

Durante que nos esseva in le bosco, le conditiones atmospheric se deteriorava ancora un poco, e il habeva un poco de pluvia e le celo esseva multo obscur. Ma jam quando nos exiva del boscos, le nubes habeva passate e se dirigeva verso Helsinki. Le photo del strata humide esseva facite in ille momento, e illo evidentia le contrasto del fronte del nubes que se parti.

Un altere cosa que immediatemente habeva capturate nostre attention si tosto que nos non esseva plus circumdate per le arbores esseva un collina, que pareva multo alte e ripide. Ma quando nos esseva plus proxime a illo, nos observava que illo esseva solmente un collinetta, e que le altessa esseva solmente un illusion causate per le facto que illo es totalmente immerse in le pianura: illo se erge quasi como un pyramide, e il ha nulle altere elevation in le vicinitate. Nos non esseva fatigate, e le retorno del sol nos incoragiava a vader verso le summitate. Curiosemente, pro salir le collina il habeva, in ultra a sentieros non ripide, un rampa de scalas de ligno que vadeva directemente in alto. Ante interprender le scalata, nos considerava le longessa del rampa de scalas e concludeva que illo consisteva de circa 150 passos: un cifra decisemente non obstaculante, e alora nos confirmava nostre intention de salir, e vadeva. Yulia contava mentalmente le passos, e quando nos nos fermava pro facer un breve pausa, illos esseva pauco plus que 100; nos reguardava in alto, e videva que si, le summitate esseva plus proxime, ma non tanto proxime quanto 50 passos — alicun plus. Nos reprendeva le scalata, e post un altere pausa, nos arrivava al summitate. Yulia habeva contate 426 passos.

In le summitate il habeva alicun pancas pro seder, e alicun anemoscopios colorate que indicava le direction del vento. Illos me recordava del tentaculos del videojoco Day of the tentacle, ma isto es un inciso que vos pote oblidar. Le vista del summitate offereva un panorama a 360 grados; nulle cosa, excepto le impuritate del aere que obfuscava le horisonte, obstaculava le vision. Io prendeva alicun photos del panorama, que totevia non es exceptional: partialmente a causa de mi incapacitate, e partialmente a causa del facto que le panorama esseva totalmente plan e monotone.

Quando nos decideva de retornar a basso, nos notava que in le ultime passo del scala (illo in le summitate) il habeva un scripto: 426. Assi Yulia discoperiva de haber facite un effortio inutile in contar le passos, ma anque esseva orgoliose del facto que illa sape contar — especialmente le cosas utile.

Tote le photos es in le galleria; le primes esseva prendite le die precedente, in Lauttasaari e in le insula immediatemente a nord de illo. Un cosa notabile es que in le meta-informationes del photos il ha le indication (latitude e longitudine) de ubi le photo esseva prendite; isto esseva possibile gratias a gpscorrelate, un simple programma que combina le datos GPS (que consiste de coordinatas spatial e temporal) con le tempore del creation del photos, per interpolation. Assi il es possibile recordar non solmente le data e le ora, ma anque le loco ubi le photo esseva prendite. Io ha cargate alicun del photos anque in mi galleria in flickr, que pote visualisar le photos in le mappa: e quando on clicca sur un photo, il ha un ligamine que permitte de mappar le photo. Iste informationes es inseribile anque manualmente — ma homines moderne utilisa instrumentos moderne. ;-)

Como nota de clausura, io ha modificate le configuration de mi galleria assi que le albums es ordinate per data de ultime modifica: illos plus nove appare al initio, in maniera que si uno visita le galleria ille pote immediatemente vider ubi es le nove contento. E ille es contente.

Photos del vacantias estive

Vostre patientia ha essite premiate! In le improbabile caso que vos ancora controla iste sito in le sperantia de vider le photos de mi vacantias, que io ha promittite desde tempores immemorabile, ben, ecce a vos un altere demonstration de mi abilitate in mantener le promissas!

Io ha cargate le photos del duo septimanas que io ha passate in Sancte Petroburgo (e localitates proxime) al initio de augusto hic, in le galleria. Io los ha dividite in plure album-es (circa un album per die), e in cata album il ha un sub-album que se appella “Personal”, protegite per contrasigno — si vos non cognosce le contrasigno, per favor contacta me e sia preste a versar un amonta considerabile de moneta pro obtener lo.

Il non esseva facile seliger un photo pro iste articulo, ma al fin io ha decidite que iste “estufa del nive” (nota le skis pro skiar sur le nive, in hiberno) es le plus belle e representative — ma si vos trova photos melior, dice me!

Confidente que io ha plenate vostre tempore libere, io lassa le parola al photos (si alicuno crede que io va commentar e describer los, lassa me dicer que io ha cargate Santa Claus de isto).